Dziecięce wady wzroku – dobór okularów


Najczęstsze dziecięce zaburzenia okulistyczne to:

Im wcześniej wykryjemy wadę, tym większe prawdopodobieństwo jej wyleczenia.

  • bóle głowy (oczodołów, czoła, skroni),
  • bóle oczu,
  • łzawienie, mrużenie powiek, intensywne mruganie,
  • złe ustawianie głowy podczas patrzenia,
  • gorsze wyniki w nauce, dysleksja.

Objawy mogą występować razem lub naprzemiennie, w różnej intensywności. W przypadku ich dostrzeżenia, zaleca się wizytę u okulisty.

Najczęstsze wady wzroku u małych dzieci:

Krótkowzroczność
Przejawia się niewyraźnym widzeniem rzeczy z oddali. Dziecko jest zmuszone do oglądania przedmiotów z bliskich odległości bądź ze szczególnym wytężeniem wzroku. Objawom towarzyszy też słabsze widzenie po zmroku. Wada najczęściej występuje u dzieci w wieku szkolnym, choć może się rozwinąć nawet po zakończeniu okresu dojrzewania.

Nadwzroczność
Polega na niewyraźnym widzeniu obiektów, umiejscowionych w bliskiej odległości. Dziecko z nadwzrocznością często zwraca uwagę jedynie na dalsze otoczenie, pomijając przedmioty je otaczające – odsuwa od siebie zabawki by lepiej je widzieć, siada daleko od telewizora czy potyka się o rzeczy znajdujące się blisko niego. Wada rozwija się zwłaszcza we wczesnym dzieciństwie.

Astygmatyzm
Wada polegająca na widzeniu zniekształconym. Może być obecna razem z krótkowzrocznością lub dalekowzrocznością (tzw. astygmatyzm mieszany). Typowym objawem astygmatyzmu jest krzywienie obrazu.

Zez
Zez to dolegliwość polegająca na odchyleniu oczu od właściwego, równoległego ustawienia. Oczy (lub oko) zbiegają się do środka (zez zbieżny) bądź na zewnątrz (zez rozbieżny). Do 6. miesiąca życia zbieganie/rozbieganie gałek ocznych jest spontaniczne i wynika z rozwoju układu optycznego dziecka.

W przypadku starszych dzieci wdraża się leczenie okulistyczne – zachowawcze lub operacyjne (w skrajnych przypadkach). Wada nieleczona może nieść ze sobą poważne konsekwencje, wliczając w to ciężkie niedowidzenie.

Wybór okularów dla dziecka
Wybierając okulary warto wziąć pod uwagę zdanie dziecka. Możemy np. umożliwić mu wybór oprawek. Przyzwyczajanie do szkieł warto przeprowadzać stopniowo – dzień po dniu, bez zmuszania do natychmiastowego, ciągłego ich noszenia.

Dobierając szkła korekcyjne należy tez wziąć po uwagę takie elementy, jak:

  • powierzchnia szkła, która powinna być zgodna z fizjologicznym zakresem pola widzenia dziecka,
  • wygoda – w tym odpowiednie rozmieszczenie ,,nosków”, dobór zauszników i gumek zabezpieczających.

Alternatywę dla okularów stanowią szkła kontaktowe.